1.) ความรู้ที่ได้รับ
ความหมายของการเขียน
การเขียน หมายถึง การถ่ายทอดความรู้
ความคิด ความรู้สึก ความต้องการ และอื่นๆของผู้ส่งสารออกไปเป็นลายลักษณ์อักษร เพื่อสื่อความหมายให้ผู้อ่านทำความเข้าใจเพื่อตอบสนองตามวัตถุประสงค์ของผู้เขียน
ลักษณะของภาษาเขียน
1. ภาษาระดับพิธีการ
ถ้อยคำที่ใช้เป็นถ้อยคำระดับสูง ภาษาที่เป็นระดับพิธีการจึงเป็นภาษาที่งดงาม
ไพเราะและประณีต ผู้ใช้ภาษาระดับนี้ต้องระมัดระวังอย่างยิ่ง นอกจากจะใช้ในโอกาสสำคัญ เช่น
ในงานพระราชพิธีแล้วยังใช้ในวรรณกรรมชั้นสูงอีกด้วย
2. ภาษาระดับราชการ/ภาษาแบบแผน
การใช้ภาษาในระดับนี้มีทั้งการใช้ถ้อยคำระดับสูง เช่น คำราชาศัพท์ คำแสดงความสุภาพ และการใช้ถ้อยคำระดับสามัญที่ใช้เป็นภาษาราชการและใช้สื่อสารกันทั่วไปในภาษาไทย
แม้จะไม่ตกแต่งประณีตไพเราะเท่ากับภาษาระดับพิธีการ แต่มีความชัดเจน สุภาพ
สละสลวย ใช้ในโอกาสสำคัญที่เป็นทางการ และใช้ในการพูด การเขียนวิชาการต่างๆ
3. ภาษาระดับกึ่งทางการ ใช้ในการติดต่อสื่อสารกับคนที่ไม่สนิทสนมกัน หรือใช้ติดต่อธุรการงาน และนำไปใช้เขียนบทความแสดงความคิดเห็น สารคดีท่องเที่ยว หรือเรื่องเล่าต่างๆ
ที่ผู้เขียนต้องการให้ผู้อ่านรู้สึกเหมือนฟังผู้เขียนเล่าเรื่องอย่างไม่เป็นทางการ สร้างความคุ้นเคยให้กับผู้เขียนและผู้อ่าน
4. ภาษาระดับสนทนา เป็นภาษาที่ใช้สนทนาทั่วไปในชีวิตประจำวัน กรณีที่ผู้ส่งสารคุ้นเคยกับผู้รับสารหรือในการติดต่องานทั่วไป ใช้คำระดับต่ำ มีการใช้คำตัด คำย่อ คำแสลง
แต่ไม่ใช้คำหยาบ
5. ภาษาระดับกันเอง/ภาษาปาก เป็นภาษาที่ใช้สนทนากับผู้ที่สนิทสนมกันมากๆ
มักพูดในสถานการณ์ที่เป็นที่ส่วนตัวและเมื่อต้องการความสนุกสนานหรือในการด่าเมื่อทะเลาะกัน ภาษาระดับกันเองนี้จะมีการตัดคำ คำหยาบ
คำแสลง คำต่ำ อยู่เป็นจำนวนมาก
2.) ความรู้ใหม่
สำนวนไทยที่ว่า
“ชักแม่น้ำทั้งห้า” ที่หมายถึง
พูดจาหว่านล้อม สรรเสริญยกย่องบุญคุณ เพื่อขอสิ่งที่ประสงค์ แม่น้ำทั้งห้าที่กล่าวมีที่มาจากวรรณคดีวิจักษ์ เรื่องพระเวชสันดรชาดก
ตอนกัณฑ์กุมาร ซึ่งแม่น้ำทั้งห้า เป็นแม่น้ำในฝั่งประเทศอินเดีย ได้แก่
1.
แม่น้ำอจิรวดี
2.
แม่น้ำคงคา
3.
แม่น้ำสรภู
4.
แม่น้ำมหิ
5.
แม่น้ำอนุมา
3.) ข้อเสนอแนะ
ความรู้พื้นฐานต่างๆที่ได้กล่าวไปแล้ว เป็นสิ่งจำเป็นที่จะต้องศึกษาก่อนให้เกิดความรู้เบื้องต้น
เพื่อที่จะได้นำไปใช้ในการคิด พิจารณา เรียนรู้เพิ่มเติมและฝึกฝนในรายละเอียดต่อไป
การศึกษาอะไรก็ตามถ้าขาดพื้นฐานก็จะทำให้เกิดอุปสรรคปัญหาในการศึกษาระดับสูง ทั้งในเชิงกว้างและเชิงรุกในอนาคต
นางสาวนิภารัตน์ รุมกิ่ง รหัสนักศึกษา
55113400169 ตอนเรียน D1
